Αιώνιο μνημείο ενός αξεπέραστου πολιτισμού
Η Κνωσός, το
σημαντικότερο κέντρο του Μινωικού Πολιτισμού, από τους πλέον μεγαλειώδεις της
ανθρώπινης ιστορίας, είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο χαρακτηριστικός μινωικός
αρχαιολογικός χώρος που ανακαλύφθηκε ποτέ στην Κρήτη. Αναπτύσσεται σε περίοπτη
θέση πάνω στο λόφο Κεφάλα, 6 χλμ. ΝΑ του Ηρακλείου, ανάμεσα σε ελαιώνες,
αμπελώνες και κυπαρίσσια. Δίπλα της ρέει ο ποταμός Καίρατος (ο σημερινός
Κατσαμπάς). Σύμφωνα με τη παράδοση αποτέλεσε έδρα του βασιλιά Μίνωα, η μορφή
του οποίου είχε θεοποιηθεί (θεωρούνταν γιος της Ευρώπης και του Δία) και,
συγχρόνως, διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Με το χώρο
του ανακτόρου της Κνωσού συνδέονται οι συναρπαστικοί μύθοι του Λαβύρινθου με
τον Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο. Πλήθος αναφορών στην Κνωσό, το
ανάκτορό της και τον Μίνωα συναντάμε στον Όμηρο, στον Θουκυδίδη και σε πολλούς
ακόμη ιστορικούς της αρχαιότητας. Η περίοδος ακμής της πόλης ανάγεται στη
μινωική εποχή (2000-1350 π.Χ.), κατά την οποία αποτελεί το βασικότερο και
πολυπληθέστερο κέντρο της Κρήτης.
Οι πρώτες
συστηματικές ανασκαφές στην περιοχή έγιναν το 1878 από τον αρχαιολάτρη
Ηρακλειώτη Μίνωα Καλοκαιρινό, ο οποίος ανέσκαψε τμήμα των δυτικών αποθηκών και
έφερε στο φως πολλούς μεγάλους πίθους. Η τύχη όμως επεφύλαξε στον sir Arthur Evans την τιμή της ανακάλυψης του ανακτόρου, μεγάλου τμήματος της μινωικής πόλης
και των νεκροταφείων (1900-1931). Έκτοτε συνεχίζονται οι ανασκαφές στην
ευρύτερη περιοχή της Κνωσού από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή και την ΚΓ’
Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Η επίσκεψη στον αρχαιολογικό
χώρο της Κνωσού ξεκινά από τη δυτική είσοδο του ανακτόρου και ακολουθεί κυκλική
φορά.
Το ανάκτορο της Κνωσού
Αναμφίβολα, το
πιο εντυπωσιακό εύρημα της αρχαίας πόλης είναι το λαμπρό μινωικό ανάκτορο το
οποίο κτίστηκε σε δύο φάσεις, το 1900 π.Χ. και το 1700-1450 π.Χ. και έχει
έκταση 22.000 τ.μ.
Από τη νότια
είσοδο, όπου βρίσκεται αντίγραφο της περίφημης τοιχογραφίας του «Πρίγκιπα με τα
κρίνα» (η πρωτότυπη εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), εισέρχεστε
στην κεντρική αυλή. Από εδώ ξεκινούν οι τρεις πτέρυγες. Στη δυτική, βρίσκεται η
αίθουσα του θρόνου με προθάλαμο και κυρίως αίθουσα, όπου βρέθηκε ο αρχικός
πέτρινος θρόνος και το τριμερές Ιερό με κρύπτες, αποθήκες και θησαυροφυλάκια.
Στην ανατολική,
τα βασιλικά διαμερίσματα, η αίθουσα των διπλών πελέκεων (έλαβε το όνομά της από
τα λατρευτικά σύμβολα που βρέθηκαν χαραγμένα στους τοίχους), το μέγαρο της
βασίλισσας με τις τοιχογραφίες των δελφινιών (οι πρωτότυπες εκτίθενται στο
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), οι χώροι των εργαστηρίων, με σημαντικότερο το
εργαστήρι του λιθοξόου, και οι αποθήκες.
Στη βόρεια είσοδο
βρίσκεται το τελωνείο, με κίονες και πεσσούς. Έξω από το ανάκτορο, βορειοδυτικά
βρίσκεται η δεξαμενή καθαρμών, το θέατρο με ορθογώνια διαγώνια σκηνή και βαθμιδωτά
καθίσματα και η βασιλική οδός που οδηγεί στο μικρό ανάκτορο, που αποτελείται
από πρόπυλο με κίονες, πλακόστρωτη αυλή, πολύθυρο, δεξαμενή καθαρμών και
υπόγεια κρύπτη. Βορειοανατολικά του μεγάλου ανακτόρου επισκεφθείτε τη βασιλική
έπαυλη και 1 χλμ. Ν τον διώροφο βασιλικό τάφο.
Πηγή: http://www.visitgreece.gr/
